Категории: Межконфессиональное и межнациональное общение, Михаил Гичанский

А як людзі ў той час ставіліся да чыноўнікаў і паліцыі?

А мы этай паліцыі я... і не відзелі. Дзе-та раз в недзелю на веласіпедзе праедзіцца паліцыянт. Вот слезіт у... спросіт у старасты ў этага: «Так, ці ёсць у Вас тут?..» Вот глянет на чэй агарод, там самасад нельзя было і самагонкі. Проста пакажацца і паехаў на веласіпедзе. А патом адзін раз, ужэ не помню в каком, машына, первая машына, ціпа «газіка», брызентам крыта праехала. А мы гледзім, што такое? И мы ззадзі бежым, сталі на каленкі этат тор нюхаем. Запах какой-та неабыкнавенный. Мы дажэ не панімалі, што эта ж гарючае там гарыт вот бензін.

А ці забіралі маладых мужчын з Вашай вёскі ў польскае войска?

Забіралі. І што помню. Эта... Тожэ інцірэсна дажэ вот я знал в ліцо і как прышол з войска польскага Руцько Анатолій, он служыл в кавалерыі. Он ваабшчэ был такой, ну ціпа выабражулісты. Он высокі, красівы і ў яго эці шпоры, сапагі хромавыя, шпоры, тут шашка збоку. Эта ж шапка красівая, тут арол. Ідзёт па дзерэўне сам не свой, а мы пацаны ззадзі за ім. А как пайдзёт танцаваць, он дажэ, ой Божа мой, там… А другой такой Коля Яхімчык. Этат был в пехоце. Тожэ рэмень, у нево штык такой. Тожэ шапка рагату такая вот. Прыхадзілі з... Тык вот ешчо, кагда эці дзе... дзевчата саберуцца, пают всякія песні. Я дажэ вот некатарае время раньше жы... в дзерэвне прыежа... прыедзеш в дзерэвню, ну у меня стаіт акардзеон. Пелі такую песню «Ручей плывёт і я мечтаю». Вот я не знаю, хто её сачынял, но песен очень была мала. Ну дзе ты найдзеш ту пець, вот пают. А што дзелаць рэбятам? І вот ані вперэдзі ўжэ дзерэ-дзерэ... вуліца ж вузкая. Там ужэ дзеўкі седят, а тут жа на прысьбе рэбята седят. «Давай мы спаём!» Тагда ж... Каторую чэраз польскую, я знал толька адну польскую песню і ані. «O mój rozmarynie, rozwijaj się». Тожэ ш, хто знал той знал, падпевают эту і пают песню эту.

Исследователь: Алег Каляга, старэйшы выкладчык, ГрДУ імя Я. Купалы