Категории: Семья, Михаил Гичанский

Я хацеў спытацца, вот людзі, калі хварэлі ў той час, дзе яны лячыліся і як?

Тада што такое апцека, напрымер, і бальніца ніхто… Не была ў паміне і ў званіі. Самі лячылісь. Был такой в дзерэўне Несцераўшчына там окала рэкі называлі Грыбём. Там нескалька, былі тры доміка што лі? І вот там был адзін мужык такой, доктар звалі. Прызвалі яго. Прыдзёт он, дажэ не знаю ці мерыл он цемпературу, не была чэм. Он пасаветует, какіе травы піць, какіе націранія. Ад рэўмацізма он саветывал муравейнік там как-та. Вот, вот. А піць-ка само... Ліповы цвет сабіралі, чабарок, багульнік в лесу. Людзі так лечылісь. Ну вот, што інцірэсна. Я сколька пражыл, добра помню, вот каждага мужыка знал в ліцо. Я не слышал што б хто-та забалел, што б был, напрымер, рак, інсульт, інфаркт, прастаціт, спід. Не была такіх балезней, ваабшчэ не была. І этат стары прыхадзіл туда і лечыл эцімі травамі. Таблеткі ніхто паняція не імел, ніхто не лечылся. І людзі не балелі пачему-та. Не была такіх балезней. Тока вся была ба... Так как пайдут касіць все в лапцях па, па калена в вадзе. Он жа косіт там цэлую нядзелю, он не разуваецца. І ніхто не кашлял, ніхто не балел. Нікакога ні васпаленія, ні туберку... Чуда, я вот удзівляюсь. Пачэму шчас во дзе кажды трэці катаракта, глаукома. Тагда адзін в дзерэвне был Мікалай, как раз помню, трахома на глазах какая-та. Как шчас помню, прыхадзіл этат самы і так вот выварачывал яму глаз і што туда пыльцу, забыл как называецца. В лесу расцёт, такіе дудачкі, там пыльца. Вот пыльцой яму лячыл глаза. Не была лекарств, не была врачэй. І кагда малацілі вот эта, напрымер, прывадам. А мой Міхась Садовскій жыл в іменіі, он тожэ без землі. Он жы-жы... взял маю старшую сестру замуж. І вот на, на этам прывадзе стаяла бальшая даска, он на ей стаял і паганял эціх па кругу лашадзей. І как он саскальзнул, і нага папала в шэсцерню ніжэ калена. Яго там перавязалі, дык я сам удзівілся, што яго завязлі што б нагу рэманціраваць у Вільнус. А да Вільнуса не знаю сколька кілометраў. Ну, ані ж праехалі Докшыцы, Глыбокае, Вілейка, Маладзечна. Не была гаспіталей. І толька ў Вільнусе слажылі ногу і как выпісался гіпс снялі, а ў яго нага крывая. Вот какіе былі лекі і как людзі жылі, выжывалі.

Исследователь: Алег Каляга, старэйшы выкладчык, ГрДУ імя Я. Купалы