Евгения Бегецкая: Работа на стеклозаводе «Неман» после войны
Категории: Учеба и работа, Евгения Бегецкая
ОРИГИНАЛЬНАЯ ТРАНСКРИПЦИЯ
А где после войны работали?
Я работала сперва… Пака паспарта не было, як прыйшла сюды ў Берозаўку, работала два гады на хазяйстве. Тут было, дырэктар дзяржаў. Падсобнае. На падсобнам. А патом паспарт як палучыла, пайшла, ужэ забралі ў цэх. То пайшла ў цэх, рабіла на паліроўцы. Грань паліравалі. Гэта ж цяпер усё кіслата, а раньшэ ж фаююць (?), а после ж трэба адпаліраваць гэтую грань на цветніках і на фужэрах, на ўсім. Ты ж у заводзе была, знаеш, як. Но. Так от, я на паліроўцы рабіла, дык цяпер – о, не было ж падлакотнікаў, дык во, глянь, якія асталіся на ўсю жызню (паказвае рукі). То я пяць гадоў на этай паліроўцы рабіла, а патом ужо, як зрабілі мне аперацыю... то я тады, ўжо мяне перавялі ў сартоўню. Я пайшла ў сартоўню. Галі (дочцы) ўжо было тады, як я ў сартоўню перайшла, мусіць, чатыры годзіка было. У сартоўні рабіла. З сартоўні пайшла на пенсію. От.
ПЕРЕВОД НА РУССКИЙ ЯЗЫК
А где после войны работали?
Я как пришла в Берёзовку, пока паспорта не было, работала два года на хозяйстве, которое директор держал. А как получила паспорт, пошла работать в цех на полировку. Полировали грань. Это теперь – всё кислота, а раньше вручную нужно было полировать на цветниках, ан фужерах, на всём. Так я пять лет на полировке работала. А потом меня перевели на сортировку. Так я там до пенсии и работала.
Фотографии
Аудио запись
Исследователь: Наталья Иващенко, кандидат исторических наук, ГрГУ им. Я. Купалы, Ксения Адасик, ГрГУ им.Я. Купалы