Категории: Место жительства и будни, Чеслава Гомончук

Между Путрышками и Ялоушчынай – там такия были дубэ. И там их было прыстанишча. Крали и куры. Мая старэйшая сястра, я восьмае дзяце – самы выскрабак у 48 года нарадзіла. У Гродна было 2 урача знатныя Слижыцки и Саросек. Яны были як бы нашыя дамашния урачы. У нас сад быу харошы – прыязжали у сад. Кали маци авечку зарэжа – прыедуць да таты ци да дзяце, дасць па палове аднаму и другому. “Ой, пани Паулоуска! Ой пани Паулоуска!”
Цыганския могилки были, дзе сенаж зараз. Няма цяпер гэтых могилак. Капали траншэй и косци их выкопвали. За рэчкай усе кажуць цыганския магилы. Але у их и крыжоу не было, их так хавали. Бывае мама паклича: идзи паглядзи, кольки их там. Па-свойму спявали, гаварыли.

Фотографии

Скачать

Исследователь: Алексей Загидулин, кандидат исторических наук, ГрГУ им. Я. Купалы, доцент